بررسی رده شناختی قید حالت در زبان فارسی براساس چارچوب لوب دیل (2005)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه زبان‌شناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

چکیده

پژوهش حاضر بر مبنای چارچوب رده‌شناختی لوب‌دیل انجام شده است. لوب‌دیل (2005) در پژوهش خود قید حالت را در 120 زبان دنیا بررسی کرده و آن‌ها را در 10 راهبرد جای داده است. هدف از انجام این پژوهش، پیداکردن جایگاه رده‌شناختی قید حالت در زبان فارسی براساس چارچوب لوب‌دیل  است. در پژوهش حاضر، ابتدا موارد ده‌گانه راهبرد‌های لوب‌دیل (2005) بررسی می‌شوند. سپس قیدهای حالت زبان فارسی به روش کتابخانه‌ای از منابع متعددی مثل کتاب خصوصاَ کتاب مشکلات را شکلات کنید و بلندی‌های بادگیر، مثال‌های مقالات متفاوت و در نهایت دانش زبانی محققین جمع‌آوری و با راهبرد‌های لوب‌دیل مقایسه می‌شوند. در نتیجه این پژوهش بیان می‌شود که راهبرد‌های همخوان با زبان فارسی راهبرد‌های پیش‌بینی‌کننده، عبارت حرف ‌اضافه‌ای، افعال قیدگون، صفت غیرشخصی و قیدی هستند. همچنین در ارتباط با راهبرد هم‌پایة غیرشخصی که وی برای زبان فارسی در نظر می‌گیرد باید گفت که این راهبرد در این زبان استفاده نمی‌شود. در نهایت پژوهش می‌توان گفت که راهبرد‌های صفت شخصی، هم‌پایة شخصی و غیرشخصی، وصفی و وصفی ربطی در زبان فارسی استفاده نمی‌شوند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Typology of Manner Adverbs in Persian base on Loeb-Deihl Framework (2005)

نویسندگان [English]

  • Marzieh Afshari
  • Mohammad Hossein Sharafzadeh
  • Ameneh Zare
Department of Linguistics, Marvdasht Branch, Islamic Azad University, Marvdasht, Iran
چکیده [English]

This study has focused on studying adverb typology using the Loeb-Diehl framework. Loeb-Diehl has examined 120 world languages from the point of view of manner expression and has developed a 10-step framework. In the present work, the main goal was to find a typological placement for manner adverbs in Persian using the framework. In the present study, the authors first investigated the strategies and then compared them to adverbial data from the Persian language. Our data were gathered from different sources as books specifically Make Problems like a Chocolate, translation of the novel Wuthering Heights, sentences from articles, and finally our own language data. Lastly, the data was compared with the framework and put into various strategies. Our approach was descriptive-analytical and we used content analysis as our technique. COOR IMPERSO and ADJ IMPERSO are commonly used strategies in the Persian language, according to Loeb-Diehl, but our studies indicate that Persian speakers don't use them. According to her argument, Persian speakers can benefit from one part of the PP strategy, but our studies revealed that other parts of the strategy are also utilized in our language. Moreover, the Persian language benefits from the ADV strategy. The Persian language does not employ CONV, COOR PERSO, PCP, ADJ PERRSO, or PCP COP strategies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Loeb-Deihl strategies
  • Typology
  • Persian language
  • manner adverbs
  • adverb
انوشه، مزدک (1397). نمود دستوری در ساخت فعل‌های پیاپی در زبان فارسی: رویکردی کمینه‌گرا. نشریه پژوهش‌های زبان‌شناسی، 11 (1)، صص. 73-91.
البرزی، پرویز (1392). رده‌شناسی زبان. تهران: انتشارات امیرکبیر.
بامشادی، پارسا و شادی انصاریان (1396). ساخت ملکی در کردی گورانی: رویکردی رده‌شناختی. زبان‌شناسی و گویش‌های ایرانی، 2(1)، صص. 1-22.
برونته، امیلی (1393). بلندی های بادگیر. مترجم: علی اصغر بهرام بیگی. تهران: نشر نو با همکاری انتشارات جامی.
پهلوان‌نژاد، محمدرضا و زهرا حسن‌پوران (1402). بررسی حرف‌اضافه مکانی زبان فارسی با رویکرد زبان‌شناسی شناختی (مطالعه موردی «بین»). مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران، 11(3)، صص. 23-41.
جهان‌تیغی، عصمت (1397). توالی بی‌نشان قید حالت، مکان و زمان در فارسی و انگلیسی: رهیافتی در آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. شیراز: دانشگاه شیراز.
دانشور کشکولی، مرجان (1394). قید فارسی از نگاه دستوری نقش‌گرای نقش و ارجاع. مجموعه مقالات دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی. صص. 432- 443.
راسخ مهند، محمد (1382). قید جمله- قید فعل در زبان فارسی. زبان‌شناسی، 18(1)، پیاپی 35، صص. 95-100.
راسخ‌مهند، محمد (1393). پیدایش فعل‌های دوگانه در زبان فارسی. نشریه پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، 4 (7)، صص. 69-92.
رحیمیان، جلال (1388). ساخت زبان فارسی. شیراز: دانشگاه شیراز.
رضایی، حدائق (1390). جایگاه هسته در زبان فارسی: تاملی از دیدگاه رده‌شناسی در زمانی. پژوهش‌های زبان شناسی. 3، صص. 35- 46
رضایی، والی و سیدحمزه موسوی (1390). افعال قیدگون. زبان‌شناخت، 2، صص. 45- 59.
رضایی، والی و مژگان نیسانی، (1394). بررسی رده‌شناختی افعال کمکی در زبان فارسی. جستارهای زبانی،  5، صص. 191- 213.
رضایی، والی و معصومه دیانتی (1394). نگاهی رده‌شناختی به مقوله صفت در فارسی. فصلنامه زبان و ادب فارسی، 23، صص. 114-134.
صراحی، محمدامین و بتول علی‌نژاد (1392). رده‌شناسی واژه بست در زبان فارسی. زبانشناسی و گویش‌های خراسان، 8، صص. 103-130.
علمدار، ابوالفضل (1401). بررسی رده‌شناختی نظام مطابقه در گویش بخش آیسک (خراسان جنوبی). زبان‌شناسی و گویش‌های ایرانی، 7 (2)، صص. 79-94.
کریمی باوریانی، زهرا و زینب محمد ابراهیمی جهرمی (1401). رویکرد رده‌شناختی به ساخت ملکی در گویش سُرخی. زبان‌شناسی و گویش‌های ایرانی، 7 (1)، صص. 127-142.
کریمی دوستان، غلامحسین و وحیده تجلی (1396). نگاهی نو به قید حالت در زبان فارسی. جستارهای زبانی، 10 (4)، صص. 259- 281.
لعلی، مسعود (1394). مشکلات را شکلات کنید. تهران: بهار سبز.
مشکوه‌الدینی، مهدی (1391). دستور زبان فارسی برپایة نظریة گشتاری. چاپ دوازدهم مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
مؤمنی، فرشته (1394). تحلیلی زبان فارسی: رویکردی زبان شناختی. تهران: سیاهرود.
میرزائی، آزاده (1393). فعل‌های چندپارۀ زبان فارسی. علم زبان، 2 (2)، صص. 23-70.
 
Aikhenvald.Y. & R. M. W. Dixon (eds.) (2006). Serial verb constructions: A cross-linguistic typology. Oxford: Oxford University Press.
Bickel, B., & Nichols, J. (2007). Inflectional morphology. Language typology and syntactic description3(2), 169-240.
Croft, W. (1990). Typology and universals. Cambridge: Cambridge University Press.
Croft, W. (2001). Radical construction grammar; Syntactic theory in typological perspective. Oxford: Oxford University Press.
Haspelmath, M. (1995). The converb as a cross-linguistic valid Category” 1-55.
Klavans, J. (1985) The independence of Syntax and Phonology in Cliticisation. Language, 61, pp. 95-120.
Loeb-Deihl, F. (2005). Typology of manner expression. Ph.D. Dissertation. Radboud: University of Nijmegen.