بیجنخان، محمود. (1394). واجشناسی نظریه بهینگی. تهران: سمت.
ثمره، یدالله. (1378). آواشناسی زبان فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
جهانگیری، نادر. (1394). زبان گیلکی گویش لاهیجان. رشت: ایلیا.
حسیننیا کجیدی، محمد. (1394). فرهنگ و گویش گیلکی شرق گیلان (شهرستان املش). رشت: بلور.
رحیمی، افشین، بهرام وزیرنژاد و محرم اسلامی. (1393). اصل توالی رسایی در زبان فارسی. دوفصلنامه پردازش علائم و دادهها، 1(21)، صص. 87-94.
ستوده، منوچهر. (1392). فرهنگ گیلکی. رشت: ایلیا.
شیخ سنگتجن، شهین (1395). بررسی توالی واجها در آواهای زبان تالشی.چهارمین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای کاربردی در مطالعات زبان.صص. 1-14.
صبوری، نرجسبانو وبلقیس روشن. ( 1394). فعلهای گیلکی. رشت: ایلیا.
عباسی لاهیجی، بیژن. (1393). فرهنگ عامه روستاهای کوهپایه ای شرق گیلان. رشت: گیلکان.
فیاضی، مریمالسادات. (1392). تکرار در گویش گیلکی.پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، 3 (6)، صص. 139-159.
کردزعفرانلو کامبوزیا، عالیه و بهرام هادیان. (1388). طبقات طبیعی در واکههای زبان فارسی.پژوهش زبان و ادبیات فارسی. 7 (15)، صص. 117-144.
کردزعفرانلو کامبوزیا، عالیه و منصور شعبانی. (1386). برخی از فرایندهای واجی در گویش گیلکی رودسر. زبان و زبانشناسی، 3 (5)، ص21-38
کردزعفرانلو کامبوزیا، عالیه، روحالله یعقوبی و علی مالمیر. (1397). بررسی اصل توالی رسایی و قانون مجاورت هجا در واژههای سههجایی با هجای آغازین CVCC در زبان فارسی. پژوهشهای زبانشناسی، 10 (1) شمارۀ پیاپی (18). صص. 61-82.
مرعشی، احمد. (1363). واژهنامه گویش گیلکی به انضمام اصطلاحات و ضربالمثلهای گیلکی. رشت: طاعتی.
Al Tamimi, Y. A. S., & Y. Al Shboul. (2013). Is the phonotactics of the Arabic complex coda sonority based? Journal of King Saud University- Languages and Translation, 25 (1), pp. 21-23.
Belvins, J. (1995). The syllable in phonological theory. In A handbook of phonological theory, edited by. J. Goldsmith. pp.206-244. Oxford: BlackWell.
Broselow, E., & D. Finer (1991). Parameter setting in second language phonology and syntax. Second Language Research, 7 (17), pp. 35-59.
Butt, M. (1992). Sonority and the explanation of syllable structure.Linhguistische Brechte, 137 (1), pp. 45-67.
Carr, P. (1993). Phonology. London: MacMillan Press Ltd.
Clements, G. N. (1990). The role of the sonority cycle in syllabification. Papers in laboratory phonology I: between the grammar and the physics of speech. edited by. John Kningston & Mary Beckman. pp. 283-333. Cambridge: Cambridge University Press.
deSaussure, F.(1916). Course de linguistiquegenerale. Lausanne and Paris: Payot.
Goldsmith, J.(1990). Auotosegmental andmetrical phonology. Oxford: Black-well.
Grammont, M. (1933). Traite de phonetique. Paris: Librairie Delagrave.
Jespersen, O. (1904) Lehrbuch der Phonetik. Leipzig & Berlin: B. G. Teubner.
Kenstowicz, M. J. (1994). Phonology in generative grammar. The USA: Blackwell pub.
KordZafaranlouKambouzia, A. & M. Zolfeghari Serish. (2006). Sonority hierrarchy principle in CVCC syllable of persian. J. Humanities, 13(1), pp. 107-122.
Lass, R. (1984). Phonology and introduction to basic concepts. Cambridge: Cambridge University Press.
Parker, S. G. (2002). Quantifing the sonority hierarchy. Ph.D. dissertation, University of Massachusettes Amherst.
Roca, I. & W. Johnson. (1999). A course in phonology. Massachusetts: Blackwell Publishes Inc.
Selkirk, E. (1984). Phonology and syntax: the relation between sound and structure. Cambridge, MA: MIT Press.
Sherwin, S. (1999). The sonority sequencing principle in interlanguage. Working papers in linguistics, 5 (1), pp. 55-74.
Sievers, E. (1881). Grundzugeder phonetik. Leipzig: Breitkopf and Hartel.