افشار، طاهره و سروش زارعی (1395). بررسی افعال مرکب در گویش کلهری زبان کردی با تکیه بر آثار ادبی معاصر، مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران، 15، صص. 41-54.
انوری، حسن و احمد گیوی (1385). دستور زبان فارسی، تهران: فاطمی.
خانلری، پرویز (1377). دستور زبان فارسی. تهران: توس.
خنجی، لطفعلی (1388). نگارش توصیفی بر زبان لارستانی و گویش خنجی. شیراز: ایلاف.
دادفر، مجید و حمیدرضا سلمانی (1390). بررسی دیدگاه باطنی در مورد فعل ساده و مرکب در زبان فارسی. مطالعات زبانی بلاغی، 4، صص. 79-91.
دبیرمقدم، محمد (1376). فعل مرکب در زبان فارسی. زبان‌شناسی، 23 و 24، صص. 1-46.
دبیرمقدم، محمد (1393). پژوهش‌های زبان‌شناختی فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی
دبیرمقدم، محمد (1392). رده‌شناسی زبانهای ایرانی. تهران: سمت
دیانت، لیلا (1395). فرایند همگونی در زبان لاری. زبان‌شناسی گویش‌های ایرانی، 1، صص. 53-72.
دیانت، لیلا (1399). دوگان‌سازی در زبان لاری. زبان‌شناسی گویش‌های ایرانی، 1، صص. 83-105.
دیانت، لیلا (1401). فرهنگ سه‌زبانه اصطلاحات، ضرب‌المثل‌ها و کنایه‌ها در زبان لاری. تهران: بوی‌کاغذ.
رضایتی کیشه‌خاله، محرم و شیدا امام دوست (1394). بررسی تحلیلی فعل‌های پیشوندی مرکب. مجموعه مقاله‌های دهمین همایش بین‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی، صص. 1-9.
سلامی، عبدالنبی (1383). گنجینه گویش‌‌شناسی فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
شریف، بابک و محمد عموزاده (1396). تشکیل افعال مرکب فارسی از منظر دستور شناختی. جستارهای زبانی، 2، صص. 170-149.
صفری، عبدالرزاق (1390). بررسی ساختمان گروه فعلی در لاری بر پایة نظریة ایکس تیره. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
طباطبایی، علاالدین (1384). فعل مرکب در زبان فارسی. نامه فرهنگستان، 2، صص. 26-34.
کلباسی، ایران (1367). دستگاه فعل در گویش لاری. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، 1، صص. 145-170.
ماهوتیان، شهرزاد (1384). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده‌شناسی. ترجمه سید محمد سمائی. تهران: مرکز.
محمودی احمدآبادی، طاهره (1394). تحلیل ساختار فعل مرکب در گویش فارسی اردکان یزد، علم زبان، 4، صص. 57-83.
مرادی، ابراهیم و غلامحسین کریمی‌دوستان (1392). بررسی معنایی فعل مرکب در زبان فارسی. ادب و زبان، 33، صص. 305-325.
منصوری، مهرزاد (1386). انضمام در زبان فارسی. زبان و زبان‌شناسی، 2، صص. 125-140.
منصوری، مهرزاد (1392). فعل سبک در افعال مرکب فارسی. مطالعات زبان و گویش‌های غرب ایران، 1، صص. 77-104.
وثوقی، محمدباقر (1369). لار شهری به رنگ خاک. تهران: نشر کلمه.
وثوقی، محمدباقر (1380). لارستان. تهران: تحقیقات فرهنگی.
وفایی، عباسعلی (1396). ساختمان فعل در زبان فارسی. پژوهش‌های ادبی، 55، صص. 131-146.
Baker, M. C. (1988). Incorporation a theory of function changing. Chicago: University of Chicago Press.
Karimi, S & J. Mohammad (1992). Light verbs are taking over complex verbs in Persian. Proceeding of the Western Conference on Linguistics 92. Vol. 5. pp. 195-212.
Karimi, S. (1999). Specificity effect: Evidence from Persian. Linguistic Review 16. pp. 125-141.
Karimi, S. (2003). Object positions, specificity and scrambling. In Karimi, S. (ed) Word order and scrambling. (91-125). Blackwell Publising.
Katamba, F. & J. T. Stonham (2006). Morphology. London: Routledge.
Lieber, R. (2004). Morphology and lexical semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
Malčanova, A. K. (1982). Larestanski yezik. Moskow: Izdatelsua Nauka
Mann, O. (1909). Die Tajik-Mundarten der Provinze Fars, Kurdisch-Persische Forschungen. Berlin.
Mir-Dehghan, M. & M. Ourang. (2013). An analytic study of the grammatical tenses in Lari language. International Review of Social Sciences and Humanities, 1. pp. 124-134.
Mithun, M. (1984). The evolution of noun incorporation. Language 60. pp. 847-894.
Unesco, www.unesco.org/culture/languages-atlas/
)
