بازشناسی گفتارِ تهرانیِ تقلیدی از گونه‌ی معیار از طریق تجزیه و تحلیل صوت‌شناختی آهنگ در چارچوب مدل شیب

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا (س)

2 دانشیار زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا (س)

3 دانشیار زبانشناسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی

چکیده

این پژوهش بر آن است تا بر مبنای رویکرد آکوستیکی و در چارچوب مقایسة قضایی گونه­ها با استفاده از مدل شیب تیلر، به بررسی مجموعه­ای از پارامترهای آکوستیکی مستخرج از منحنی آهنگ گویشوران کاشانی و تهرانی بپردازند تا از میان آن­ها بهترین و مناسب­ترین پارامترهای آکوستیکی تمایزدهندة گفتار تهرانی کاشانی (گفتاری که در آن گویشور کاشانی تلاش می­کند تا حد امکان نزدیک به گونة تهرانی صحبت کند) از فارسی معیار را معرفی کنند. به این منظور 84 گفتگوی دو ­نفرة 5-6 دقیقه­ای با استفاده از دستگاه ضبط صوت حرفه­ای ZOOM H5 و نرم­افزار Praat از 28 گویشور (14 مرد و زن کاشانی + 14 مرد و زن تهرانی) در فضایی تا حد امکان ساکت ضبط شد. سپس، 756 پاره­گفتار هدف استخراج و شبکة متنی آن‌ها به منظور اندازه­گیری و مقایسة کمّی همبسته­های آکوستیکی در چارچوب مدل شیب تیلر به­ شیوة دستی لایه­بندی و برچسب­گذاری شد. بر اساس نتایج عینی و آماری، همبسته­های آکوستیکی معرفی­شده پتانسیل تمایز دو گونة تهرانی اصل و تهرانی تقلیدی را در پاره­گفتارهای پرسشی دارند، اما تفاوت مقادیر شیب در پاره­گفتارهای خبری تمایزدهنده نیست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Recognition of Imitative Tehrani Speech from a Standard Persian through Phonological Analysis of the Intonation Pattern in the Framework of the Taylor Tilt Model

نویسندگان [English]

  • Asma Karimi Moghaddam Arani 1
  • Mandana Nourbakhsh 2
  • Vahid Sadeghi 3
1 Department of Linguistics, Faculty of Literature, Alzahra University
2 Department of Linguistics, Faculty of Literature, Alzahra University
3 Department of Linguistics, Faculty of Literature, Ghazvin University
چکیده [English]

The present study intends to investigate a set of acoustic parameters extracted from the intonation pattern of Kashani and Tehrani accents based on the acoustic approach and in the framework of Accent Forensic Compariton using the Tyler the tilt model, in order to Introduce the most appropriate acoustic parameters that differentiate Imitative Tehrani (a speech in which Kashani's speaker tries to speak as close to Tehrani as possible) from standard Persian. For this purpose, 84 5-6 minute two-person conversations using ZOOM H5 professional voice recorder and Praat software from 28 speakers (14 men and women from Kashan + 14 men and women from Tehran) was recorded in space as quiet as possible. Then, 756 utterances were extracted, and their text grid was manually layered and labeled to measure and quantify acoustic correlations within the Taylor tilt model. Objective and statistical results showed that the introduced acoustic parametres have the potential to distinguish between the original Tehrani and Imitative Tehrani in the question utterances, but the tilt values for affirmative utterances is not differentiating.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intonation
  • Forensic Phonology
  • Tyler Tilt Model
  • mimicry
  • Standard Persian Accent
آسیائی، مارال و ماندانا نوربخش (1399)، پارامترهای دیرش­بنیاد ریتم گفتار، سنجه­ای برای تشخیص تقلب فارسی­زبانان در گفتار؟. پژوهشهای زبانی، 11(11)، صص. 1-23.
بی­جن­ خان، محمود (1392). نظام آوایی زبان فارسی. تهران: سمت.
صادقی، وحید (1397). ساخت نوایی زبان فارسی، تهران: سمت.
صادقی، وحید (1399). آهنگ پاره­گفتارهای پرسشی در زبان فارسی. جستارهای زبانی، 11(6)، صص. 575-603
کریمی مقدم آرانی، اسماء و ماندانا نوربخش (زیر چاپ). تجزیه و تحلیل الگوی آهنگ پاره­گفتارهای گونة کاشانی در مقایسه با فارسی معیار بر اساس مدل شیب. مجلة پژوهش­های زبان‌شناسی تطبیقی.
مهدوی، فرشته (1389). بررسی مقایسه­ای آهنگ در گونه زبان فارسی اصفهانی و گونه فارسی محاوره­ای تهرانی در چهارچوب مدل خیزان، افتان و پیوستگی. پایان­نامه کارشناسی ارشد. اصفهان: دانشگاه صنعتی اصفهان.
Boersma, P. & D. Weenink (2020). Praat: doing phonetics by computer [Computer program]. Version 6135, retrived 29 November 2020 from htttp://www.prat.org/
Bougrinea, S., Hadda C., and Djelloul Z. (2018). Prosody-based spoken Algerian Arabic dialect identification. Procedia Computer Science: 128, pp. 9–17.
Braun, B. & D. R. Ladd. (2003). Prosodic correlates of contrastive and non-contrastive themes in German. 8th European Conference on Speech Communication and Technology. Geneva, pp. 789-792.
Droua-hamdani, G., Selouani, S. A., Boudraa, M., & Cichocki, W. (2010). Algerian Arabic rhythm classification. (May 2017), 25–27.
Endres, W., W. Bambach & G. Flösser (1971). Voice spectrograms as a function of age, voice disguise, and voice imitation. Journal of the Acoustical Society of America, 49(6B), pp. 1842–1848.
Eriksson, A., & P. Wretling (1997). How flexible is the human voice? A case study of mimicry. Eurospeech 1997. Proceedings of the 5th European Conference on Speech Communication and Technology, (July), pp. 1043–1046. Retrieved from http://www.isca-speech.org/archive/eurospeech_1997/e97_1043.html
Fishman, Y. A. (1972). Advances in the sociology of language. Netherlands: Mouton..
Giles, H. (1973). Accent mobility: a model and some data. Anthropol. Ling, 15 (2), pp. 87-105.
HAMDI SULTAN, R. I. M., Barkat-Defradas, M., Ferragne, E., & Pellegrino, F. (2004). Speech timing and rhythmic structure in Arabic dialects: A comparison of two approaches. International Speech and Communication Association, pp. 1613–1616.
Hollien, H. (1990). The acoustics of crime. New York: Plenum Press.
Künzel, H. J. (2000). Effects of voice disguise on speaking fundamental frequency. Forensic Linguistics, 7(2), 149–179. Retrieved from https://www2.scopus.com/inward/record.uri?eid=2-s2.0-54249140687&partnerID=40&md5=91a9ecd533c278f5e6fc8f1d80299550
Labov, W. (1965). The social motivation of sound change. Word 91, pp. 273-309.
Leemann, A., & Kolly, M. J. (2015). Speaker-invariant suprasegmental temporal features in normal and disguised speech. Speech Communication, 75, 97–122.
Lindsey, G., & A. Hirson (1999). Variable robustness of nonstandard /r/ in English: evidence from accent disguise. International Journal of Speech, Language and the Law, 6 (2), pp. 278–289.
Majewski, W. (2007). Speaking fundamental frequency of original speakers and their imitators. Archives of Acoustics, 32(1), pp. 17–23.
Markham, D. (1999). Listeners and disguised voices: The imitation and perception of dialectal accent. Innternational Journal of Speech, Language and the Law, 6 (2), pp. 289–299.
Mcgehee, F. (1937). The reliability of the identification of the human voice. The Journal of General Psychology, 17(2), pp. 249–271.
Nolan, F. (1983). The phonetic bases of speaker recognition. Cambridge: Cambridge University Press.
Rose, P. (2002). Forensic speaker identification. London: Taylor and Francis.
Taghva, N., & V. AbolhasaniZadeh (2016). Comparison of English language rhythm and Kalhori Kurdish language rhythm. Advances in Language and Literary Studies, 7(2), pp. 226–230.
Taylor, P.A. (1995). The rise/ fall/ connection model of intonation. Speech Communication, 15. pp. 169-186.
Tate, D. A. (1979). Preliminary data on dialect in speech disguise. In H. Hollien & P. Hollien (Eds.), Current Issues in the Phonetic Sciences: proceedings of the IPS-77 congress (pp. 847–850). Retrieved from https://www.jbe-platform.com/content/books/9789027281265-90tat
Wolf, J. (1972). Efficient acoustic parameters for speaker recognition. The Journal of the Acoustical Society of America, 51(6B), pp. 2044-2056.