اسلامی، محرم. و بیجنخان، محمود. (1382). واجآرائی و واژهگزینی. مجموعه مقالات همایش واژهگزینی، گردآورنده: علی کافی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
انجمشعاع، محمد. (1381). رایجترین اصطلاحات و گویشهای کرمان. کرمان: مرکز کرمانشناسی.
بدخشان، ابراهیم. و زمانی، محمد. (1392). توصیف و تحلیل فرایند حذف در زبان کردی (گویش کلهری). پژوهش‌های زبان‌شناسی، 5 (1)، صص. 19-30.
برومندسعید، جواد. (1370). واژهنامهی گویش بردسیر. کرمان: مرکز کرمانشناسی.
بیجنخان، محمود. (1389). واجشناسی (نظریة بهینگی). چاپ سوم. تهران: سمت.
پاک‌‌نژاد، محمد. و ویسی، الخاص. (1395). توصیف و تحلیل فرایندهای واجی گویش دزفولی برپایة چارچوب نظریة بهینگی. ادبیات و زبان‌های محلی ایران‌زمین، 2 (13)، صص 1- 21.
پرمون، یداله. (1375). نظام آوایی گونة کرمانی از دیدگاه واجشناسی زایشی و واجشناسی جزءمستقل. پایاننامة کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
پرمون، یداله. (1381). برهم‌کنش سه فرایند واجی در نظام آوایی فارسی رایج در شهر کرمان: رویکردی خطّی و غیرخطّی. نامه‌ی پژوهشگاه میراث فرهنگی، 1 (3)، صص. 47-64.
ثمره، یداله. (1380). آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا. چاپ ششم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
جم، بشیر. و تیموری، محمد. (1393). بررسی تبدیل واکۀ /a/ به واکۀ [a:] یا [o] در گویش فردوسی در چارچوب نظریة بهینگی. زبان‌شناسی و گویشهای خراسان. 6 (10)، صص. 121-142
حق‌شناس، علی‌محمد. (1380). آواشناسی (فونتیک). چاپ هفتم، تهران: آگاه.
دبیرمقدم، محمد. (1383). زبان‌شناسی نظری (پیدایش و تکوین دستور زایشی). چاپ سوم. تهران: سمت.
رضایتی کیشه‌خاله، محرم. و بتلاب اکبر‌آبادی، محسن. (1391). بررسی وندها در گویش کهنوجی. ادب‌پژوهی، 6 (22). صص.173-195
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان کرمان، معاونت آمارو انفورماتیک (1385). سالنامة آماری استان کرمان.
صادقی، علی‌اشرف (1380). مسائل تاریخی زبان فارسی. تهران: سخن.
صفری، ابراهیم. (1395). توصیف و تحلیل فرایندهای واجی گویش گالشی: رویکردی بهینگی. جستارهای زبانی. 7 (2)، صص. 143-163.
علی‌نژاد، بتول. و اصلانی، محمدرضا. (1388). سیر تحول فرایند واجی حذف از زبان فارسی باستان تا فارسی نو (برمبنای نظریة بهینگی). زبان‌شناسی وگویش‌های خراسان. 1 (1)، صص. 143-158
کردزعفرانلوکامبوزیا، عالیه. (1381). فرایندهای واجی مشترک درگویش‌های استان کرمان. نشریه ادب و زبان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنرکرمان. 9 (12)، صص. 111-130
کردزعفرانلوکامبوزیا، عالیه. (1385). واجشناسی (رویکردهای قاعده‌بنیاد). تهران: سمت.
کردزعفرانلوکامبوزیا، عالیه. و رزم‌دیده پریا. (1392). برخی فرایندهای واجی در 15 گونه زبانی استان کرمان. ادبیات و زبان‌های محلی ایران زمین. 3 (1)، صص. 139-164.
مطلبی، محمد. (1385). بررسی گویش رودباری (کرمان). رسالة دکتری. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
نجم‌الدینی، غلام‌عباس. (1390). جغرافیای تاریخی شهرستان‌های بافت و رابر. کرمان: مرکز کرمانشناسی.
نقوی، اکبر. (1386). فرهنگ گویش گوغر. کرمان: مرکز کرمانشناسی.
نگینی، ولی‌اله. (1382). نگین سبزکرمان (فرهنگ گویش رابر و بافت). کرمان:مرکز کرمانشناسی.
هادیان، بهرام. و علی‌نژاد، بتول. (1391). مقایسة فرایندهای واجی لهجه اصفهانی و زبان فارسی در چارچوب نظریة بهینگی. جستارهای زبانی، 4 (3)، صص. 219-235.
Boerrsma, P. & Levelt, C.(2003). Optimality theory and phonological acquisition. Leiden: Leiden University.
Crystal, D. A. (1990). Dictionary of Linguistics and Phonetics. Oxford: Blackwell.
Kenstowicz, M. (1979). Generative Phonology. London: Academic Press INC.
Mccarthy, J. (2002). Thematic guide to optimality theory. New York: Cambridge university press.
Prince, A. & Smolensky, P. (1993). Optimality Theory: Constraint Interaction in Generative Grammar. Cambridg: MIT Press.
Roca, I. & Johnson, W. (1999). A Course in Phonology. London: Blackwell publishers.
Trubetzkoy, N. S. (1939). Grundzoge der phonologie. Travaux du cercle linguistique de Prague 7. Christiane Bataxe, trans. (1969). Principles of phonology. Berkeley: university of California press.
)
