ابوالحسنی، زهرا. میرمالک ثانی، مریم. (1387). بررسی کتاب‌های درسی دانشگاهی بر اساس نظریه نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی و مقایسه آن با متون همسان غیردرسی. سخن سمت. (20)، صص. 129-143.
اعلایی، مریم. آقاگل‌زاده، فردوس. دبیرمقدم، محمد. گلفام، ارسلان. (1389). بررسی تبادل معنا در کتاب‌های درسی علوم انسانی: در چارچوب دستور نظام‌مند نقش‌گرای هلیدی از منظر فرانقش بینافردی (رویکردی نقشگرا). پژوهش زبان و ادبیات فارسی. (17)، صص. 211-228.
بازوبندی، حسین. صحرایی، رضامراد. (1394). تحلیل فرانقش میان‌فردی در نص و نقش آن در ترجمه قرآن. مطالعات ترجمه قرآن و حدیث. 2 (3)، صص. 1-25.
پهلوان‌نژاد، محمد. وزیرنژاد، فائزه. (1388). بررسی سبکی رمان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم با رویکرد فرانقش بینافردی نظریه نقش‌گرایی. ادب‌پژوهی. (7 و 8)، صص. 51-77.
دبیرمقدم، محمد. (1392). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی. جلد اول. تهران: سمت.
دبیرمقدم، محمد. (1393). زبانشناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی، ویراست 3. تهران: سمت.
دستجردی کاظمی، مهدی. (1390). توصیفی از گفتار دانش‌آموزان پایۀ اول ابتدایی در نظریۀ نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی: فرانقش متنی. زبان‌پژوهی. (5)، صص. 91-131.
رمضانی، احمد، رستم‌بیک تفرشی، آتوسا. (1394). تحلیل متن کتاب زبان انگلیسی هفتم بر مبنای دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی. پژوهش‌نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی. (3)، صص. 59-76.
صادقی، علی‌اشرف. (1393) گویش بَرزُک کاشان. دومین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی: گذشته و حال. تهران: دائره‌المعارف بزرگ اسلامی.
صفایی اصل، اسماعیل. (1398). رده‌شناسی نظام مند بندهای مادی در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 10 (3)، پیاپی 51، صص. 27-42.
صناعتی، مرضیه. (1386). مفهومشناسی در واژهسازی زبان فارسی. پایاننامة دکتری. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
عابدین، پونه. دبیرمقدم، محمد. (1399). بازنمایی وجه فعلی در مقدمه شاهنامه ابومنصوری: مقایسه رویکردی سنتی و نظریه نقشگرا در باب وجه.
علم زبان، انتشار آنلاین.
http://ls.atu.ac.ir/article_10940.html
کلانترضرابی، عبدالرحیم. (1378). تاریخ کاشان. تهران: سپهر.
کلباسی، ایران. (1388). فرهنگ توصیفی گونه‌های زبانی ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
محمدی، رضا. صباغ جعفری، سیدمرتضی. بازوبندی، حسین. شجاعی، زینب. (1398)، بررسی شیوه‌های تبادل معنا در جملات قصار نهج‌البلاغه بر مبنای رویکرد نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی (2014). پژوهش‌نامۀ علوی، 10 (19)، صص. 1-30.
مصطفوی، پونه. صناعتی، مرضیه. (1395). بررسی سبکی یک داستانِ کوتاهِ معاصر ازمنظر نقش‌گراییِ هلیدی، مجله زبان و زبانشناسی. 23 (12)، صص. 131-156.
مهاجر، مهران. نبوی، محمد. (1376). به سوی زبانشناسی شعر؛ رهیافتی نقشگرا. تهران، نشر مرکز.
Achugar, M., & Colombi, M. C. (2009). Systemic functional linguistic explorations into the longitudinal study of advanced capacities: The case of Spanish heritage language learners. In The longitudinal study of advanced L2 capacities (pp. 52-73). Routledge.
Borjian, H. (2009). Median succumbs to Persian after three millennia of coexistence: Language shift in the Central Iranian Plateau. Journal of Persianate Studies, 2(1), pp. 62-87.
Halliday, M. A. K. (1978). Language as Social Semiotics, London: Edward Arnold.
Halliday, M. A., & Matthiessen, C. M. I. M. (2004). An introduction to functional grammar, 3rd edition. London: Edward Arnold.
Halliday, M. A., Matthiessen, C. M. (2014). An introduction to functional grammar. Routledge.
Hu, X. (2017). Experimental metafunction study of ode to the West wind and its chinese translations. English Language and Literature Studies, 7(2), pp. 151-155.
Krahnke, K. (1976). Linguistic Relationships in Central Iran. Ph.D. dissertation, University of Michigan.
Thomson, J. (1997). Application of systemic functional linguistics to the description of narrative abilities in children. In Speech Pathology Australia National Conference, Canberra (March).
Yarshater, E. (1974). The Jewish communities of Persia and their dialects. Imprimerie Orientaliste. In Ph. Gignoux and A. Tafazzoli, eds., Mélanges Jean de Menasce, Louvain. pp. 455-466.
)
