The Phonological Strength Approach to the lenition of Oral Plosives in Persian Language Based on Foleyʹs Historical Perspective

Document Type : Original Article

Authors

1 P.HD student of linguistics, Shahid Beheshti university

2 assistant professor of linguistics Linguistic Department, Faculty of Letters and Humanities ,Shahid Beheshti University

3 associated professor of linguistics. Tarbyat Moddares university

Abstract

Lenition, is a phonological process in which, a phonological segment is produced either weaker or more sonorous. This term is often applied to a variety of other phonological processes which indicate weakening. This study examines the role and the type of phonological strength in the emergence of lenition processes in the Persian language in its evolution from the Middle Persian to the modern Persian based on Foley’s historical perspective. To do this, 120 Middle Persian words from different Pahlavi dictionaries such as the small dictionary of the Mackenzie Pahlavi (1391), the Pahlavi grammar of Nyberg (1390) and the Pahlavi language dictionary of Mansouri (1394 and 1396) were collected, extracted and analyzed. One of the research findings is that the phonological processes of elision at the end of the word and fricativization at the beginning of the word, between two vowels and the coda of the syllable (before the continuant consonants of the onset of the next syllable), have been applied to plosive consonants. Another achievement is that the plosive lenition has been accompanied by two successive processes of "increasing of the sonority" and "opening of the articulatory stricture".

Keywords

References

  1. آرام، یوسف و عاطفه حسینی صفوت. (۱۳۹۵). بررسی پیکره‌بنیاد فرایندهای واجی تضعیف و تقویت       در ادوار تاریخی زبان فارسی. نشریه ﭘﮊوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، (۱۱)، صص.             ۱۷۶-۱۶۰.

    آموزگار، ﮊاله. و احمد تفضلی. (۱۳۸۲). زبان پهلوی: ادبیات و دستور آن. تهران: معین.

    کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه. (۱۳۸۵). نقد و تصحیح مقالة محمدرضا مجیدی و المار ترنز. مجله زبان و زبان‌شناسی، (۲)، صص. ۱۱۰-۱۱۸.

    کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه. فرزانه تاج‌آبادی و آیلیلن فیروزیان پوراصفهانی. (۱۳۹۸). فرایند حذف در زبان فارسی. مجله زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، (۱)، صص. ۱-۳۸.

    کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه. و فرزانه تاج‌آبادی. (۱۳۹۱). مقایسه مشددسازی و تشدیدزدایی در زبان فارسی و گویش‌های ایرانی. فصلنامه پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، (۱). صص. ۱۵۱-۱۲۷.

    مکنزی، دیوید نیل. (۱۳۹۱). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمه مهشید میرفخرایی. تهران: ﭘﮊوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

    منصوری، یدالله. (۱۳۹۴). فرهنگ زبان پهلوی: جلد نخست ɑ -A. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.

    منصوری، یدالله. (۱۳۹۶). فرهنگ زبان پهلوی: جلد دوم B-G. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.

    نیبرگ، هنریک ساموئل. (۱۳۹۰). دستورنامۀ پهلوی: شرح واژگان و دستور زبان. تهران: اساطیر.

    Foley, J. (1977). Foundations of theoretical phonology. Cmbridge: Cmbridge University Press.       

    1. Z. Kambuziya, Aliyeh. (2003). Lenition in phonological patterns of Persian. Journal of Humanities, 10 (2). Pp. 13-18.

    Kent, R. G. (1953). Old Persian: Grammar, texts, lexicon. New Hven, Connecticut: American Oriental Society.

    Kirchner, R. (1998). An effort-based approach to consonant lenition.  PhD dissertation, UCLA.

    Lass, R. (1984). Phonology: An introduction to basic concepts. Cambridge: Cambridge University Press.

    Mobaraki, M. and Kambuziya, K. Z. Aliye. (2013). Lenition in Persian phonological system. Research of Humanities and Social   Sciences, (17), pp. 83-92.

    Sims-Williams, N. (2017). Iranian, In Kapovic, M. (ed). The Indo-European languages. pp. 265-286, London & NewYork: Routledge.

    Trask, R. L. (1996). A Dictionary of phonetics and phonology. London & New York: Routledge.

Journal of Iranian Dialects & Linguistics
Volume 6, Issue 1 - Serial Number 8
September 2021
Pages 125-152

Files

History

  • Receive Date: 28 April 2021
  • Revise Date: 01 July 2021
  • Accept Date: 12 July 2021

Share

How to cite

Statistics