%0 Journal Article %T تکیه و نقش‌های آن در زبان هَورامی %J زبان‌شناسی و گویش‌های ایرانی %I دانشگاه شیراز %Z 2538-3574 %A سجادی, سیدمهدی %D 2016 %\ 09/22/2016 %V 1 %N 2 %P 161-176 %! تکیه و نقش‌های آن در زبان هَورامی %K زبان هورامی %K تکیه %K جنس دستوری %K مقوله دستوری %R 10.22099/jill.2017.24295.1022 %X هدف از نگارش این مقاله بررسی جایگاه تکیه در طبقه­ واژه­ها و نقش­های آن در زبان هورامی، یکی از زبان­های ایرانی نو شاخه شمال غربی، است. برای گردآوری داده­ها، از ده گویشور بومی بی‌سواد این زبان در سنین بین 30 تا 80 سالگی از طریق مصاحبه در حدود پنج ساعت ثبت و ضبط داده­ها انجام شده است. به علاوه، از شم زبانی نگارنده به عنوان گویشور بومی و منابع مکتوب در این زمینه به عنوان پیشینه پژوهش استفاده شده است. بررسی و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که تکیه در این زبان تمایزدهنده و دارای سه نقش و کارکرد می­باشد: 1. سبب تغییر معنی واژه می­شود. 2. موجب تغییر مقوله دستوری واژه می­گردد. 3. عامل شناسایی و تشخیص جنس دستوری در اسم­ها و صفت­های دارای نشانگرهای صوری یکسان است. جنس دستوری در اسم­های مذکر و مؤنث مختوم به واکه‌های [a] و [i] و صفت­های مذکر و مؤنث مختوم به واکه [­a] از روی جایگاه تکیه قابل‌شناسایی است.  %U https://jill.shirazu.ac.ir/article_4133_997f410af2b01ea9bab7eacf8ab7b465.pdf